عصر رسانه، اثرگذاری بر افکار عمومی و جریان تصمیمسازی بدون برخورداری از ابزارهای رسانهای قوی، تقریباً غیرممکن است. نهادهای قدرتمندی مانند اتاق بازرگانی، اتاق تعاون و اتاق اصناف که نمایندگان واقعی بخش خصوصی و کارآفرینان کشور هستند، سالهاست با چالش بزرگی در حوزه رسانه مواجهاند: نبود رسانهای حرفهای، اختصاصی و تأثیرگذار که بتواند با صدای […]
عصر رسانه، اثرگذاری بر افکار عمومی و جریان تصمیمسازی بدون برخورداری از ابزارهای رسانهای قوی، تقریباً غیرممکن است. نهادهای قدرتمندی مانند اتاق بازرگانی، اتاق تعاون و اتاق اصناف که نمایندگان واقعی بخش خصوصی و کارآفرینان کشور هستند، سالهاست با چالش بزرگی در حوزه رسانه مواجهاند: نبود رسانهای حرفهای، اختصاصی و تأثیرگذار که بتواند با صدای رسا، دغدغهها، مطالبات و دستاوردهای بخش خصوصی را به گوش جامعه، دولت و نهادهای تصمیمگیر برساند.
اکنون زمان آن فرارسیده است که این نهادها با همراهی و همافزایی، اقدام به راهاندازی یک خبرگزاری حرفهای و فراگیر کنند که نهتنها پوششدهندهی تمامی صنعتها، مشاغل و زنجیرههای تولیدی و خدماتی کشور باشد، بلکه در سطح رسانههای مؤثری چون تسنیم و فارس، بتواند در تصمیمگیری دولتمردان اثرگذار ظاهر شود.
آنچه امروزه از فعالیت رسانهای اتاقهای کشور دیده میشود، عمدتاً به انتشار اخبار نشستها، دیدارهای رسمی، انتصابات و اظهارات مقامات محدود است. این محتوا نه برای افکار عمومی جذاب است و نه برای دولت الزامآور. در حالی که مسائل حیاتی کارآفرینان و فعالان اقتصادی – از مالیات و بیمه گرفته تا واردات مواد اولیه و قیمتگذاری دستوری – نیازمند پوشش خبری مداوم، تحلیل، مطالبهگری و جریانسازی رسانهای است، رسانههای رسمی اتاقها هنوز در چارچوب روابط عمومی سنتی گرفتار ماندهاند.
در فقدان یک خبرگزاری توانمند، روایت مسائل اقتصادی کشور عمدتاً توسط رسانههایی صورت میگیرد که یا وابسته به دولتاند یا گرایشهای خاص سیاسی دارند. در نتیجه، جای خالی صدای مستقل، تخصصی و مطالبهگرِ بخش خصوصی بهشدت حس میشود.
راهاندازی یک خبرگزاری خصوصی و فراگیر از سوی نهادهایی چون اتاق بازرگانی باید با درک دقیق از فضای رسانهای کشور و نیازهای ذینفعان بخش خصوصی همراه باشد. این خبرگزاری باید:
۱. تخصصمحور و صنفینگر باشد: یعنی بتواند اخبار، تحلیلها و گزارشهایی ارائه دهد که بهطور مستقیم به درد فعالان حوزه معدن، کشاورزی، تولید، خدمات، صادرات، فناوری، گردشگری و… بخورد.
۲. خطمشی رسانهای مستقل داشته باشد: بهدور از ملاحظات سیاسی، اما با رویکرد حمایت از بخش خصوصی ملی.
۳. قدرت جریانسازی داشته باشد: همانگونه که تسنیم یا فارس میتوانند با یک گزارش، فضای عمومی و حتی نگاه دولت به یک موضوع را تغییر دهند، این خبرگزاری نیز باید توان اثرگذاری واقعی در سطح کلان داشته باشد.
۴. چندرسانهای، چابک و دیجیتالمحور باشد: با تولید محتوای ویدیویی، موشنگرافی، پادکست و بهرهگیری از پلتفرمهای فضای مجازی.
۵. نقاط تماس با مخاطب عمومی را گسترش دهد: یعنی فقط برای فعال اقتصادی ننویسد، بلکه مردم عادی را نیز نسبت به اهمیت کارآفرینی، تولید و حمایت از کسبوکار داخلی آگاه و همراه کند.
مزایای راهاندازی این خبرگزاری برای بخش خصوصی
۱. افزایش اثرگذاری در تصمیمسازیهای دولتی
با داشتن تریبون رسمی و حرفهای، مطالبات بخش خصوصی دیگر در حد بیانیههای پراکنده باقی نمیمانند، بلکه با قدرت رسانهای وارد فضای تصمیمگیری میشوند.
۲. جذب مشارکت و سرمایه اجتماعی برای کارآفرینی
وقتی روایت صحیح از بخش خصوصی به مردم برسد، نگاه عمومی نسبت به کارآفرینان، صنعتگران و بازرگانان مثبتتر خواهد شد.
۳. مقابله با روایتهای مخرب یا تحریفشده
در نبود رسانه خودی، چهره بخش خصوصی بارها در رسانههای مخالف، به شکل ناعادلانه یا سیاسی تحریف شده. یک خبرگزاری مستقل میتواند روایت حقیقی را احیا کند.
۴. ارتباط مستمر با اصناف و صنایع سراسر کشور
این خبرگزاری میتواند بستری برای شنیدن صدای مشاغل کوچک و متوسط در سراسر ایران باشد، نه فقط صدای پایتخت.
نتیجهگیری
امروز، بیش از هر زمان دیگری، بخش خصوصی ایران نیازمند یک رسانه قدرتمند و اثرگذار است. اتاقهای بازرگانی، تعاون و اصناف باید با همافزایی و سرمایهگذاری مشترک، پروژهی راهاندازی خبرگزاری مستقل خود را آغاز کنند؛ رسانهای که زبان بخش خصوصی باشد، نه روابط عمومی افراد. رسانهای که بتواند هم پای رسانههای جریانساز موجود، دولت و نهادهای قانونگذار را به پاسخگویی و اصلاح رویکردها وادارد. رسانهای که تریبون واقعی صدای کارآفرین ایرانی باشد.