ابرتانکرهای نفتی چین؛ یاری‏‏‏‏‏‌رسان نفت روسی

با استناد به گزارش‌های دریانوردی و داده‌های ردیابی «کشتی ایکون»، حرکت تمامی پنج سوپرتانکر یادشده بین ۲۲ دسامبر تا اوایل فوریه، برنامه‌ریزی شده بود.  رویترز نوشت، سقف قیمتی گروه۷ که در دسامبر گذشته تصویب شد به کشورهای خارج از اتحادیه اروپا اجازه می‌دهد نفت روسیه را از طریق دریا خریداری و واردکنند. این مصوبه در عین‌حال شرکت‌های کشتیرانی و بیمه را از انجام امور مرتبط با حمل‌ونقل محموله‌‌‌‌‌‌های نفت‌خام روسیه منع می‌کند، مگر اینکه در قیمتی زیر سقف ۶۰ دلار عرضه شود.

ایالات‌متحده و هم‌‌‌‌‌‌پیمانان غربی این کشور تلاش کردند تا درآمدهای حاصل از فروش حامل‌‌‌‌‌‌های انرژی مسکو را محدود کرده تا از این طریق تامین منابع مالی این کشور برای پوشش هزینه‌های سرسام‌‌‌‌‌‌آور جنگ در اوکراین را با چالش جدی مواجه کنند. روسیه اما در واکنش، به‌سرعت صادرات نفت خود را از اروپا به سمت کشورهای آسیایی منحرف کرد.  با وجود مسیرهای انتقال دریایی طولانی‌‌‌‌‌‌تر، تخفیف‌های سنگین و نرخ‌های بی‌‌‌‌‌‌سابقه حمل‌ونقل به ایجاد تعادل بین درآمد و هزینه کمک کرد. این در حالی است که به باور کارشناسان حوزه حمل‌ونقل، بهره‌‌‌‌‌‌برداری از سوپرتانکرها در مسیرهای آسیایی، به دلیل ظرفیت فوق‌‌‌‌‌‌العاده این نوع از نفتکش‌ها، می‌تواند با سرشکن نرخ حمل دریایی، هزینه‌های جابه‌جایی نفت را به طرز چشمگیری تعدیل کند.

بشنوید از کشتی‌‌‌‌‌‌های عظیم حامل نفت

روسیه نفت اورال صادراتی خود را از بنادر غربی این کشور برای انتقال به ابر نفتکش‌های «لورن۲»، «مانیکا اس»، «کاتالینا ۷» و «ناتالینا ۷» البته تحت پرچم پاناما، به مقصد چین می‌فرستد. این در حالی است که ابر نفتکش «سائوپائولو» هم‌‌‌‌‌‌اکنون در مسیر هند در حرکت است.  یکی از مدیران اجرایی شرکت کشتیرانی چینی مرتبط با این محموله‌‌‌‌‌‌های نفتی، در گفت‌وگو با رویترز اعلام کرد که در مجموع ۱۸ سوپرتانکر چینی و ۱۶ کشتی دیگر در کلاس «افرامکس»، می‌توانند برای حمل‌ونقل نفت‌خام روسیه در سال‌۲۰۲۳ مورد‌استفاده قرار بگیرند. مجموع ظرفیت ناوگان یاد‌‌‌‌‌‌شده، برای حمل ۱۵‌میلیون‌تن نفت در سال‌یا حدود ۱۰‌درصد از کل حجم صادراتی نفت اورال کافی خواهد بود.

به گفته تجار بین‌المللی نفت، از آنجایی‌که روسیه و چین ناوگان مناسبی از کشتی‌‌‌‌‌‌های کلاس آیس در اختیار ندارند، استفاده از ابر نفتکش‌های چینی به آنها این آزادی عمل را می‌دهد تا نفت را از بنادر بالتیک برای انتقال کشتی به کشتی به نفتکش‌های بزرگتر بر روی آب‌های بین‌المللی، انتقال دهند.

در همین رابطه، یکی از کارشناسان بازار نفت اروپا در مصاحبه با ژاپن‌‌‌‌‌‌تایمز، برای توضیح اینکه چرا از ابرنفتکش‌ها در جابه‌جایی نفت روسیه استفاده می‌شود، گفت: «استفاده از نفتکش‌های کلاس آیس بسیار پرهزینه است ضمن آنکه این نوع کشتی‌‌‌‌‌‌ها برای حمل نفت در مسافت‌‌‌‌‌‌های طولانی مناسب و اقتصادی نیستند. واقعیت این است که جنگ اوکراین و تحریم‌های ناشی از آن، نرخ تقاضا برای نفتکش‌های کوچک‌تر را افزایشی کرده و به‌این‌ترتیب، هزینه اجاره و بهره‌‌‌‌‌‌برداری از نفتکش‌های بزرگ را کاهش داده و از این طریق، به تعدیل برخی از هزینه‌های مازاد که روسیه با آن دست‌به‌گریبان است، کمک شایانی کرده‌است.»

معرفی انواع  نفتکش‌ها

ب- کشتی حمل گاز: کشتی‌های حمل گاز را می‌توان به دو نوع تقسیم‌بندی کرد:  کشتی‌‌‌‌‌‌های حامل « ال‌‌‌‌‌‌ان‌‌‌‌‌‌جی یا گاز طبیعی مایع» و کشتی‌‌‌‌‌‌های حامل «ال‌‌‌‌‌‌پی‌‌‌‌‌‌جی یا گاز پترولیوم مایع.» این دو محصول تحت شرایط دمایی خاص خود حمل می‌شوند.

ج- تانکر شیمیایی: این نوع تانکرها برای انتقال انواع روغن و مواد شیمیایی مایع، ‌‌‌‌‌‌کاربرد دارند. جنس بدنه تانکرهای شیمیایی از استیل و ضد‌زنگ است و در مقابل خوردگی مواد شیمیایی مقاومت خوبی دارند. محصولاتی‌‌‌‌‌‌که با این تانکرها جابه‌جا می‌شوند به سه دسته مواد شیمیایی آلی، مواد شیمیایی غیر‌‌‌‌‌‌آلی و روغن‌های گیاهی تقسیم می‌شوند. هزینه حمل برای هریک از این سه دسته محصولات متفاوت است. لازم به ذکر است، مواد اسیدی مانند اسید‌سولفوریک و اسید‌فسفریک را با بهره‌‌‌‌‌‌گیری از مخازنی از جنس فولاد ضد‌زنگ جابه‌جا می‌کنند