اگر بخواهیم اصل عدم قطعیت هایزنبرگ را در دنیای فیزیک به زبان ساده بیان کنیم باید گفت: نمیتوان سرعت را به همراه دقت انجام کاری بصورت همزمان افزایش داد. معمولا افزایش سرعت، کاهش دقت را به همراه دارد و بالعکس. این قاعده در بسیاری از امور طبیعی براحتی قابل مشاهده است. همین سیاق در امور […]
اگر بخواهیم اصل عدم قطعیت هایزنبرگ را در دنیای فیزیک به زبان ساده بیان کنیم باید گفت: نمیتوان سرعت را به همراه دقت انجام کاری بصورت همزمان افزایش داد.
معمولا افزایش سرعت، کاهش دقت را به همراه دارد و بالعکس. این قاعده در بسیاری از امور طبیعی براحتی قابل مشاهده است. همین سیاق در امور حکمرانی و حاکمیتی نیز قابل مواجهه است. هرچه پویایی سیستمی بیشتر باشد، پایایی آن کمتر و ناپایداری آن بیشتر می شود.
بنظر می رسد تعادل نسبی بین پویایی و پایایی از ملزمات حاکمیتی انجمن باشد. دوره دو ساله اول انجمن همراه با تغییرات در ارکان هیئت مدیره، عدم وجود و تشکیل دبیرخانه، عجله در اجرای بعضی از مصوبات، افزایش سرعت به دلیل فشار اعضاء به ارکان انجمن و نهایتاً عدم وجود آمار و اطلاعات از داخل و خارج انجمن (based of evidence) باعث بی دقتی و عدم تعادل بین پویایی و پایایی گردیده است.
در حاکمیتی شرکتی اعضای انجمن به سبب انجام کسب و کار سنتی و عدم بروزآوری صنعت برای حداکثر کردن تولید و به تبع صادرات آن پویایی لازم را ندارد و شرکت ها به صورت پایدار شکل گرفته و با همان جریان سنتی بدنبال روش های حاکمیتی سنتی هستند و شاید تعادل لازم بین پویایی و پایایی وجود نداشته باشد.
دستاوردهای پویایی در این صنعت افزایش ارزش افزوده (ریالی/ارزی) برای کشور، افزایش درآمد برای مردم و نهایتاً افزایش درآمد سرانه کشور و رفاه اجتماعی را باید به همراه داشته باشد. بعضی از شرکتها بخاطر حفظ پایایی در حال تعلیق قرار دارند و استاندارد های لازم (چه محصولی و چه مدیریتی) را برای ادامه فعالیت و پویایی ندارند. البته مشکلات عدیده در این صنعت و فشارهای محیطی از نظر دور نیست، اما بایستی توجه داشت پایایی بدون پویایی منجر به شکست شرکت ها می شود.
انجمن قیر ایران نیز در این راستا در تلاش است تا تعادل بخشی ولو نسبی بین این دو مولفه بتواند بهترین خدمات را به اعضاء و بهترین نقش را در تنظیم گری این صنعت داشته باشد تا مرجعی برای ذینفعان این صنعت و دولت گردد.
نویسنده: مسعود مؤذن
{ampz:مطالب}
