هانا آرنت فیلسوف مشهور قرن بیستم سه گانه ای را در فعالیت بشری به نامهای labor/work/action معرفی می نماید که برای هر کدام خصوصیاتی را ذکر می کند. اجازه دهید از labor عبور کنیم و کمی از work ( کار) و نهایتاً بیشتر از action (عمل) صحبت کنیم. کار فعالیتی است که به زندگی […]
هانا آرنت فیلسوف مشهور قرن بیستم سه گانه ای را در فعالیت بشری به نامهای labor/work/action معرفی می نماید که برای هر کدام خصوصیاتی را ذکر می کند. اجازه دهید از labor عبور کنیم و کمی از work ( کار) و نهایتاً بیشتر از action (عمل) صحبت کنیم.
کار فعالیتی است که به زندگی انسان ها ثبات می دهد و هر کس با توجه به تکثر و تفاوت انسانی می تواند هویت خود را بروز داده و اثبات کند. نجاری که کمدی را می سازد گاهی تا دو نسل بعد، از آن استفاده می کنند. موتور های الکتریکی سالی سه میلیارد پوند درآمد اقتصاد انگلستان را افزایش میدهد در حالی که مخترعش صد سال پیش میزیسته است؛ گویی این افراد هویت زنده ای در اجتماع دارند.
کار در قلمرو اجتماعی است و نه شخصی؛ ممکن است از کار لذت ببرد و یا تولیدکننده ای که لذت را در ثروت و قدرت ببیند و برای آن هم نهایتی متصور نباشد. ولی اگر لذت کم شد قطعاً افسرده می شود مگر اینکه کار را فراتر از جایگاه لذت بنشاند و به فکر خودشکوفایی نیز باشد تا هویت کمال یافته ای پیدا کند.
مازلو در روانشناسی انسانگرا وقتی سلسله مراتب نیازهای انسانی را توضیح می دهد، افراد را به دو دسته تقسیم می کند:
- کسانی که نقطه ثقل شخصیتی ایشان بیرون از خودشان است و بدنبال تایید افراد بیرون از خودشان هستند.
- کسانی که از بیرون به سمت درون خودشان میروند و به سمت خودشکوفایی معروف مازلو تمایل پیدا می کنند.
مولانا در بیتی از اشعارش این مورد را به زیبایی بیان کرده است:
کان قندم نی ستان شکرم هم زمن می روید و هم می خورم
حال به سراغ «عمل» برویم؛ چه وقت زندگی عمل ورزانه خواهیم داشت؟
اگر کار شرط لازم برای انسانیت ما باشد عمل شرط کافی خواهد بود. کار هویت ما را می سازد و عمل کشف خود است. کار می تواند فردی باشد ولی عمل حتما جمعی است.
عمل، فعالیت (چه بسا داوطلبانه) در انجمن ها، سازمان های مردم نهاد و شبکه های مختلف می باشد. در چنین مجامعی است که انسان ها با بیان نظرات، درون خود را کشف می نمایند. انجمن ها و شبکه های علمی و هنری در حیات و دوام کشورهای مختلف و رشد و خودشکوفایی انسان ها نقشی اساسی و راهگشا دارند. یکی از قدیمی ترین انجمن ها « انجمن سلطنتی مشوق هنرها، صنایع و بازرگانی» است که در قرن هفدهم میلادی تأسیس شده است.
این انجمن توانسته ملت انگلستان را در هر جنبه قابل تصور از زندگی مانند هنر، موسیقی، شغل، تحصیل، غذا، محیط زیست، اقتصاد و حتی اخلاقیت و فرهنگ تغییر و تحول اساسی دهد، اما برای در کنار هم کار کردن و عمل ورزی (و برخی نظر ورزی هایی که ذاتاً عمل است) نیاز به تفاهم و تعهد است.
قطعا آفت هر انجمنی غلبه نفع شخصی بر خیر عامه است. لذا معمولاً در هر انجمنی توافق و پیمانی بین همه اعضاء امضاء می شود تا تمام اعضای حال و آینده، اعضای انجمن را به هم گره بزند. بی شک محور این توافق منتفع ساختن «همه» و دوری جستن از نفع شخصی یا گروهی خواهد بود. بر این اساس یکی از بندهای اساسنامه انجمن قیر ایران، تعهد رسمی و کتبی اعضاء به انجمن در جهت رعایت اساسنامه است. بدین منظور هیئت مدیره انجمن، منشور اخلاق حرفه ای این صنعت را تصویب نموده که در بند اول آن مضمون رعایت اساسنامه انجمن گنجانده شده است.
هر شرکت با تعهد به اصول آن و پایبند بودن به این منشور علاوه بر آیین نامه ها، دستورالعملها، اساسنامه و کلیه اسناد انجمن تعهد اخلاقی به همه موارد اخلاق حرفه ای مورد نیاز صنعت را هم متعهد می شوند. بدین ترتیب رعایت منشور اخلاقی انجمن باعث اعتماد متقابل اعضاء به یکدیگر و همچنین اعتماد ذینفعان به انجمن شده و مرجعیت و موفقیت انجمن را در پی خواهد داشت.
نویسنده: مسعود مؤذن
{ampz:مطالب}
