در یک کلام میتوان گفت کشورهای آسیایی به خصوص امارات متحده عربی، عمان و هند مهم ترین مشتریان و مقصد مناسبی برای حضور محصول با کیفیت ایران هستند. به طوریکه آمارها میگویند ۴۰ درصد قیر دنیا در آسیا به مصرف میرسد.
اما نکتهای که حائز اهمیت است و باید فعالان این صنعت به آن توجه ویژه ای داشته باشند این است که با توجه به ظرفیتهای موجود در آفریقا و نیاز این قاره به واردات قیر، لازم است برنامهریزیهای جدیتری برای حضور تولیدکنندگان ایرانی فراهم شود. که این موضوع در این دوران و دوران پساتحریم اهمیت ویژهای دارد.
البته آنطور که آمارها و گزارشهای تحقیقی نشان میدهد آمریکا و ایتالیا دسترسی خوبی به بازار آفریقا دارند و در این باره رقیب ایران محسوب میشوند.
قیر یونان راه خود را به قطر پیدا کرده است و بازار کویت و ترکیه را در اختیار گرفته است. اما چون بحرین و عربستان ظرفیت تولید پایینی دارند در میان کشورهای خاورمیانه رقیب قدرتمندی برای ایران در بازار نیستند.
اما باید در این گزارش به نکته مهمی اشاره کرد و آن هم این است که ایران بازار قیر ترکیه را از دست داده است. این امر به دلیل مشکلات قرارداد تعرفه ترجیحی بوده است. البته بازار گرجستان هم همین شرایط را دارد.
ترکیه قیر خود را از عراق تامین و وارد میکند و این نشان میدهد که پاشنه آشیل این روزهای صنعت قیر ایران، معضلی به نام قیر عراق است
گزارشها نشان میدهد که ترکیه قیر خود را از عراق تامین و وارد میکند و این نشان میدهد که پاشنه آشیل این روزهای صنعت قیر ایران، معضلی به نام قیر عراق است.
عراق تا سال ۲۰۱۶ در بازار بینالمللی به عنوان یک کشور خام بدون تولید سایر فرآوردههای نفتی به ویژه قیر شناخته میشد. با این حال اکنون صادرات قیر عراق حدود ۴۰۰ هزار تن است. یعنی تقریبا ۳۵۰ درصد افزایش داشته است.
یکی از مهمترین آثار مخرب ورود قیر عراق به بازار داخلی، کاهش میزان رقابت تولیدکنندگان است و نمود واقعی آن حضور محصول عراق در کشورهای همسایه با قیمتی به مراتب پایینتر از ایران است