راه‌سازی در روستاهای استان بوشهر؛ پی‌ریزی توسعه از دل خاک و سنگ
راه‌سازی در روستاهای استان بوشهر؛ پی‌ریزی توسعه از دل خاک و سنگ
طرح راه‌سازی در روستاهای استان بوشهر با هدف ارتقای زیرساخت‌های حمل‌ونقل و اتصال مناطق محروم، در شرایط جغرافیایی و اقلیمی دشوار، منجر به اقدامات مؤثری شده است‌

حامد عرب زاده: در دل کوه‌ها و دشت‌های آفتاب‌سوخته استان بوشهر، جاده‌ها چیزی فراتر از مسیرهای خاکی و آسفالته هستند؛ آن‌ها بند ناف حیات و ارتباط هستند، پلی میان زندگی سنتی روستایی و توسعه پایدار ملی.

سال‌ها بود که بسیاری از روستاهای این استان، به‌ویژه در مناطق صعب‌العبور جنوبی و شرقی، از نبود راه‌های استاندارد رنج می‌بردند. کودکان برای رسیدن به مدرسه، زنان برای رفتن به درمانگاه، و کشاورزان برای رساندن محصولات خود به بازار، مجبور بودند از مسیرهایی بگذرند که در فصل باران گل‌گیر و در تابستان داغ و سوزان می‌شد.

اکنون، با گذشت چند سال از آغاز طرح‌های گسترده راه‌سازی در روستاهای استان بوشهر، چشم‌انداز زندگی در این مناطق در حال دگرگونی است. جاده‌هایی که پیش از این یا وجود نداشتند یا به شکل خاکی، فرسوده و ناایمن بودند، امروز در حال تبدیل شدن به مسیرهای آسفالته و استانداردی هستند که علاوه بر بهبود کیفیت زندگی مردم، بنیان توسعه منطقه‌ای را نیز تقویت می‌کنند.

توسعه هیچ‌گاه در غیاب زیرساخت معنا نمی‌یابد. راه، به عنوان اساسی‌ترین مؤلفه زیرساختی، نقشی محوری در ارتقای شاخص‌های رفاه، اشتغال، سلامت و آموزش ایفا می‌کند. در استان بوشهر که گستره جغرافیایی پراکنده‌ای دارد، نبود راه‌های مناسب در برخی نقاط باعث انزوای جغرافیایی و اجتماعی برخی روستاها شده بود. سال‌ها این مناطق از خدمات عمومی، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و حتی کمک‌های اضطراری در مواقع بحران محروم بودند، چرا که راهی برای دسترسی وجود نداشت.

با آغاز طرح راه‌سازی روستایی، بسیاری از این روستاها به شبکه جاده‌ای استان متصل شدند. این اتصال فیزیکی، به معنای اتصال اجتماعی و اقتصادی نیز هست. وقتی راهی گشوده می‌شود، تنها خودرو عبور نمی‌کند؛ مدرسه، خانه بهداشت، گردشگر، محصول کشاورزی، و حتی امید نیز از آن می‌گذرد.

راه‌سازی و توسعه اقتصادی محلی

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این طرح، احیای ظرفیت‌های مغفول‌مانده اقتصادی در مناطق روستایی است. بوشهر، با داشتن روستاهایی در حوزه تولید خرما، گوجه‌فرنگی، دامپروری، پرورش ماهی، صنایع‌دستی و حتی گردشگری بومی، پتانسیل عظیمی در بخش روستایی دارد. اما تا پیش از این، نبود راه مناسب باعث می‌شد محصولات در همان مرحله تولید باقی بمانند، یا با صرف هزینه‌های سنگین حمل‌ونقل، سود نهایی به حداقل برسد.

اکنون، با باز شدن مسیرها، فعالان اقتصادی می‌توانند در زمینه‌هایی چون سردخانه‌های کوچک، بسته‌بندی محصولات، یا گردشگری روستایی سرمایه‌گذاری کنند. این امر نه‌تنها مهاجرت معکوس را تشویق می‌کند، بلکه می‌تواند چرخه اقتصاد محلی را از درون بازآفرینی کند.

مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان بوشهر از اجرای ۵۴ کیلومتر عملیات آسفالت، بهسازی و زیرسازی راه‌های روستایی در استان از ابتدای سال جاری خبر داد.

فرزاد رستمی اعلام کرد: طی این مدت ۲۸ پروژه راه‌سازی در شهرستان‌های مختلف استان به اجرا درآمده که شامل ۱۰ کیلومتر احداث مسیر جدید یا بهسازی و ۴۴ کیلومتر عملیات زیرسازی است.

رستمی همچنین از ساخت ۳۵ دستگاه ابنیه فنی شامل پل و آبرو در مسیرهای روستایی استان خبر داد و تأکید کرد این اقدامات نقش مهمی در افزایش ایمنی و بهبود شبکه حمل‌ونقل روستایی دارد.

مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان بوشهر، با قدردانی از حمایت‌های سازمان راهداری کشور و استاندار بوشهر، افزود: با تخصیص بهینه اعتبارات و نظارت دقیق بر کیفیت اجرا، شاهد تحول چشمگیر در راه‌های روستایی استان خواهیم بود تا روستاییان از دسترسی مناسب و ایمن برخوردار شوند.

راه، فقط راه نیست

در نهایت، باید گفت که طرح راه‌سازی در روستاهای استان بوشهر، یکی از مصادیق برجسته توسعه متوازن و عدالت‌محور در کشور است. این طرح‌ها نه‌تنها موجب اتصال جغرافیایی شده‌اند، بلکه فرایند توانمندسازی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مناطق روستایی را تسریع کرده‌اند. جاده‌ها، اگرچه ممکن است در نگاه اول سازه‌هایی سرد و بی‌روح باشند، اما در واقع در دل خود زندگی، توسعه، رفاه و آینده‌ای روشن برای نسل‌های بعدی حمل می‌کنند.

اگر توسعه را بخواهیم از جایی آغاز کنیم، آن نقطه بی‌تردید از دل خاک، سنگ و جاده‌هایی خواهد بود که روستاها را به قلب کشور متصل می‌کنند.

  • منبع خبر : خبرگزاری مهر