روز تاسوعا در کربلا چه شد ؟
روز تاسوعا در کربلا چه شد ؟
تاسوعا روزی است که امام حسین (علیه السّلام) و یارانش در کربلا محاصره شدند و اهل شام در اطراف آنان اجتماع نمودند. ابن مرجانه و ابن سعد از کثرت لشکر خود خوشحال شدند و امام حسین (علیه السّلام) و یاران او را در آن روز ضعیف شمردند یقین کردند که برای حسین یاوری نخواهد آمد

تاسوعا روز بزرگداشت شهادت اسوه ادب، از خودگذشتگی، عشق به خدا و امام حسین(ع) ، شجاعت و وفاداری حضرت ابوالفضل العباس(ع) است که با گذشت هزار و چهارصد سال، هنوز نام ایشان با ادب و مردانگی و شجاعت همراه است. حضرت عباس(ع) با لبی تشنه برای آوردن آب به سوی روز فرات روانه شد اما دشمنان راه را بر او بستند و با قطع کردن دستان آن حضرت مانع از او برای بردن آب شدند. این دست ها برای آزادگان جهان مانند علم شد و مردانگی و شجاعت او در تاریخ ماندگار شد، به همین دلیل او را غیرت الله العظمیم نامیده اند.

شمر که فرمانده سربازان پیاده و از عناصر مهم واقعه کربلا بود، در عصر روز تاسوعا، امان نامه ای از عمر بن سعد برای چهار فرزند رشید و دلاور ام البنین(ع) یعنی ابوالفضل، عبدالله، جعفر و عثمان از برادران پدری امام حسین (ع) آورد تا آنان را از امام حسین(ع) جدا کند.

ام البنین، همسر حضرت علی(ع) دارای چهار فرزند دلیر و فداکار بود که همگی در رکاب برادر بزرگوار خود امام حسین(ع) در واقعه کربلا بودند. حضرت ابوالفضل فرزند بزرگ ام البنین بود که به خاطر جمال زیبا، قامت موزون، دلاوری، غیرت و شجاعت بی مانندش، به «قمر بنی هاشم» معروف شده بود.

حضرت عباس علیه السلام و برادرانشان به وی گفتند:

به پسر دایی ما سلام برسان و بگو که ما را نیازی به امان نامه شما نیست. امان خدا، بهتر است از امان پسر سمیه