محمد بن عباس میگوید: ما چند نفر کنار یکدیگر در مورد مقامات امام حسن عسکری علیه السلام صحبت می کردیم، یکی از ناصبیها، گفتار ما را به مسخره گرفت و گفت: «من بدون مرکب، نوشته ای را برای آن حضرت مینویسم، اگر او پاسخ سؤالهای مرا داد، حقانیت او را می پذیرم.» پس وی سؤالهای […]
محمد بن عباس میگوید: ما چند نفر کنار یکدیگر در مورد مقامات امام حسن عسکری علیه السلام صحبت می کردیم، یکی از ناصبیها، گفتار ما را به مسخره گرفت و گفت: «من بدون مرکب، نوشته ای را برای آن حضرت مینویسم، اگر او پاسخ سؤالهای مرا داد، حقانیت او را می پذیرم.»
پس وی سؤالهای خود را در نامهای نوشت، ما نیز مسئله های خود را در نامه ای نوشتیم و به سوی آن حضرت فرستادیم. امام حسن عسکری علیه السلام پاسخ مسائل همه ی ما را در جواب نامه اش داد و در نامه ی مربوط به ناصبی، علاوه بر پاسخ به مسائل او، نام او و نام پدر او را نیز نوشته بود.
وقتی که آن مرد ناصبی، جواب نامهاش را دید، متعجب و حیرتزده گردید به طوری که از هوش رفت.
پس از به هوش آمدن، حقانیت امام حسن عسکری علیه السلام را پذیرفت و جزو شیعیان آن حضرت گردید.
منبع: عجایب و معجزات شگفت انگیزی از امام حسن عسگری (علیه السلام)،تهیه و تنظیم: واحد تحقیقاتی گل نرگس،چاپ چهارم،۱۳۸۶،صص۵۰۳-۵۰۴.
