فلسفه بعثت رسول اکرم (ص)
فلسفه بعثت رسول اکرم (ص)
روز ۲۷ رجب، سيزده سال قبل از هجرت و در سال چهلم عام الفيل برابر با سال ۶۱۰ ميلادي فرشته‌ ي وحي بر حضرت محمد(ص) وارد شد و به او بشارت نبوت داد. اولين آياتي كه بر حضرت نازل شد، آيات نخستين سوره ‌ي علق بود.
فلسفه بعثت پیامبر خاتم ، در اساس، با فلسفه بعثت پیامبران تفاوتى ندارد. تنها تفاوت این است که او برنامه سایر پیامبران را تکمیل کرده و بدین جهت ، نبوّت به او ختم گردیده است. مى توان فلسفه بعثت از نگاه قرآن را در دو عنوان که حاکى از یک واقعیت اند ، خلاصه کرد که عبارت اند از:

۱ . دعوت به خدا

دعوت به خدا، جامع ترین فلسفه بعثت همه انبیاى الهى است، این دعوت ، در واقع، همان دعوت به پیمودن راه خدا، و عمل کردن بر اساس دین اسلام ، یعنى برنامه تکامل انسان است که ضامن تأمین حیات مادّى و معنوى اوست.

۲ . تکامل انسان

براى این که انسان بتواند به فلسفه آفرینش خود برسد، حکمت بالغه الهى ایجاب مى کند که راهنمایى براى ارائه برنامه تکامل انسان اعزام نماید؛ زیرا در غیر این صورت ، تکامل انسان ممکن نخواهد بود و این ، به معناى بى هدف بودن آفرینش خواهد بود . به سخن دیگر، انکار وحى و بعثت انبیا ، مساوى است با انکار توحید

 

بعثت، امید انسان به فردایی روشن است.

بعثت، نشانه مهرورزی خدا با خاکیان و باران رحمت بی حد او بر زمینیان است.

سااروز بعثت منادی وحی، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) بر محبین آن حضرت تبریک و تهنیت باد.

  • منبع خبر : حوزه نت