فقدان توجیه رسانه ای قابل قبول پوتین برای این حمله گسترده، چالش عمدهٔ روسها در جلب افکار عمومی و یارگیری در سطح جهانی است. معضلی که با عملکرد خشن ارتش روس با مردم اوکراین و انتشار تصاویر آن روز به روز بیشتر خود نمایی می کند.
غرب و ناتو و در رأس آن امریکا با زیرکی خاصی به صورت مستقیم وارد عرصه درگیریها نشده اند و با ارسال کمک های نظامی (بخوانید کمک های مستشاری) در حال حمایت از ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین هستند.
آنچه در صحنه تحولات اوکراین به وضوح قابل مشاهده است، الگو گیری زلنسنکی از مدل دمِ دستیِ سوریه برای مقابله با حملات پوتین است. مدلی که روسها در خلق آن برای حمایت از بشار اسد، نقش بزرگی ایفا کردند، اما امروز به عنوان نسخه ای شفا بخش برای رقیب، بلای جانشان شده است.
در صورت تداوم مقاومت زلنسنکی و مردم اوکراین در مقابل حملات پوتین، پس از فروپاشی شوروی، این حادثه را باید به عنوان بزرگترین ضربه به حیثیث و اقتدار روسها ثبت کرد. حادثه ای که آیندهٔ پر چالشی را برای حاکمان کرملین رقم خواهد زد.
تکرار مدل سوریه در اوکراین و تثبیت مدل یمنی نشانهٔ دیگری است از پایان عصر یک جانبه گرایی و افول دوران یکه تازی ابر قدرتها و در نهایت به ضرر مدعیان نظم نوین جهانی از نوع غربی و شرقی آن است.
راقم این سطور قطعا مؤید رفتارهای خشن بشار اسد با مخالفتهای اولیه مردم سوریه (که با هدف رسیدن به خواسته های به حق خود، دست به اعتراض زده بودند) نیست. و منظور از مدل سوریه از مقطعی است که تکفیری ها و داعش با حمایت ارتجاع منطقه و برخی قدرتهای غربی و رژیم صهیونیستی، با حملات نظامی، کمر به نابودی بشار اسد و استقلال و تمامیت ارضی سوریه بستند.
شکست محتمل روسیه در اوکراین، پس از شکست روسها و امریکائیها در افغانستان و شکست عراق با پشتیبانی شرق و غرب در حمله به ایران و هزیمت داعش که تحت حمایت غرب و ارتجاع منطقه بود و شکست ارتجاع منطقه و حامیان امریکایی – صهیونیستی آنها در حمله به یمن؛ نوید بخش پایان عصر تجاوز به حاکمیت کشورهاست.
اما به شرطها و شروطها، که به تعبیر بلند امام علی(ع): مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ، وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ. چه بسیار است پندها و چه اندک اند، پند پذیرندگان. (حکمت ۲۹۷ نهج البلاغه)
- نویسنده : محمد یگانه
