قیمت نفت روز پنج‌شنبه همزمان با خبرهای توافق احتمالی ایران و آمریکا کاهش قابل‌ملاحظه‌ای کرد، هرچند کوتاه. هر بشکه نفتخام آمریکا با ۸/ ۴درصد افت به کانال ۶۹ دلار رسید، این درحالی است که مقامات رسمی کاخ‌سفید این ادعا را رد کرده‌‌‌‌‌اند. برخی از رسانه‌‌‌‌‌ها از جمله هاآرتص اسرائیل مدعی شد؛ ایالات‌متحده و جمهوری‌اسلامی ایران در پرونده هسته‌‌‌‌‌ای پیشرفت‌هایی داشته‌‌‌‌‌اند. هر برنامه‌‌‌‌‌ای در راستای توافق سال۲۰۱۵ که دولت ترامپ آن را وتو کرد، احتمالا به معافیت نفت ایران از تحریم‌ها منجر می‌شود که سیلی از صادرات را به سمت بازار روانه می‌کند. ودانت پاتل، سخنگوی وزارت‌خارجه ایالات‌متحده این خبر را دروغ خواند: «هرخبری مبنی‌برتوافق موقت غلط است.»
ربکا بابین تاجر ارشد انرژی در (CIBC Private Wealth) در این‌باره نوشت: «این واکنش قیمتی نشان می‌دهد بهای نفت چگونه می‌تواند سریع افت کند، حتی وقتی در جهت حمایت از قیمت‌ها تحولات مثبتی صورت می‌گیرد.» تخمین زده می‌شود ایران تنها چند ماه پس از توافق بتواند روزانه یک‌میلیون بشکه نفت به بازار عرضه کند و تا یک سال بعد به ظرفیت کامل صادراتی خود یعنی روزانه ۳میلیون و ۷۰۰هزار بشکه برسد. قیمت نفت نسبت به‌سال‌گذشته با کاهش ۱۰درصدی همراه بوده که بهبود ضعیف اقتصاد چین، افزایش نرخ بهره از سوی فدرال‌رزرو آمریکا و ناامیدی به رونق در چشم‌‌‌‌‌انداز رشد اقتصاد جهانی دلایل آن به‌شمار می‌روند. این درحالی است که نزدیک به یک هفته پیش عربستان‌سعودی تصمیم گرفت تا پایان امسال روزانه یک‌میلیون بشکه کاهش تولید اعمال کند و مابقی کشورهای عضو اوپک‌‌‌‌‌پلاس نیز تا پایان ۲۰۲۳ به کاهش تولیدهای قبلی پایبند خواهند بود.
با توجه به نشست ۴ ژوئن اوپک‌‌‌‌‌پلاس مبنی‌بر ادامه برنامه کاهش تولید نفت تا پایان سال۲۰۲۴، اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی کرده‌است ذخایر نفت جهانی با کاهش قابل‌توجهی مواجه شود. این نهاد پژوهشی پیش‌بینی کرده‌است کاهش تولید اعضای اوپک‌‌‌‌‌پلاس و کاهش ذخایر نفتی، قیمت نفت را برای صعود تحت‌فشار قرار می‌دهد مخصوصا در اواخر سال‌جاری میلادی و اوایل ۲۰۲۴. این اداره پیش‌بینی می‌کند برای نیمه دوم ۲۰۲۳ به‌‌‌‌‌طور متوسط هر بشکه نفت‌برنت ۷۹ دلار معامله شود و در اوایل ۲۰۲۴ به بشکه‌‌‌‌‌ای ۸۴ دلار برسد.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی می‌کند مصرف نفتخام در سال۲۰۲۳ نسبت به میانگین مصرف ۹۹میلیون و ۴۰۰هزار بشکه‌‌‌‌‌ای سال‌گذشته میلادی، یک‌میلیون و ۶۰۰هزار بشکه افزایش یابد. به عقیده این اداره بار افزایش مصرف برعهده کشورهای غیرعضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه است و پیش‌بینی می‌شود در سال۲۰۲۴ میزان تقاضای میعانات کربنی یک‌میلیون و ۷۰۰هزار بشکه رشد داشته باشد. پیش‌بینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا از شرایط اقتصادی و تقاضای این کشور افزایش تقاضای یک‌میلیون و ۶۰۰هزار بشکه‌‌‌‌‌ای میعانات تقطیری نسبت به میانگین ۹۹میلیون و ۴۰۰هزار بشکه‌‌‌‌‌ای ۲۰۲۲ است. همینطور این تقاضا در سال۲۰۲۴ یک‌میلیون و ۷۰۰هزار بشکه بیشتر خواهد شد که عمدتا از سوی کشورهای غیرعضو سازمان همکاری اقتصادی است.
پیش‌بینی اداره اطلاعات انرژی از رشد تولید ناخالص داخلی ایالات‌متحده آمریکا افزایش ۳/ ۱درصدی برای ۲۰۲۳ و یک‌درصدی برای ۲۰۲۴ است. این درحالی است که در چشم‌‌‌‌‌انداز ماه گذشته این اداره پیش‌بینی کرده بود رشد اقتصادی آمریکا در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ به ترتیب ۶/ ۱ و ۸/ ۱درصد باشد که از کاهش پیش‌بینی رشد تولید ناخالص داخلی این کشورحکایت دارد. کاهشی که باعث‌شده در گزارش چشم‌‌‌‌‌انداز ژوئن میزان تقاضای میعانات تقطیری (عمدتا بنزین) افت کند.
این بازوی نظارتی انتظار دارد تقاضای میعانات تقطیری در سال‌آینده میلادی کاهش یابد، برخلاف گزارش ماه گذشته که پیش‌بینی کرده‌‌‌‌‌بود تقاضای این محصولات رشد می‌کند. درکل، اداره اطلاعات انرژی انتظار دارد مصرف سوخت‌های مایع در باقی‌مانده سال۲۰۲۳ و همینطور سال۲۰۲۴ رشد کند. این بازوی نظارتی تذکر داده که این رشد با توجه به شاخص‌های غیرمرتبط با میزان رشد تولید ناخالص آمریکا پیش‌بینی شده‌است. بنزین و سوخت جت در سال۲۰۲۳ طلایه‌‌‌‌‌داران افزایش مصرف سوخت‌های مایع خواهند بود که ریشه در سعی برای جبران قرنطینه زمان همه‌‌‌‌‌گیری دارد. برای سال۲۰۲۴ هم پیش‌بینی می‌شود پروپان و اتان جلودار صف تقاضا باشند.
اداره اطلاعات انرژی پیش‌بینی می‌کند تولید گاز خشک ایالات‌متحده آمریکا برای نیمه دوم سال۲۰۲۳ تقریبا ۱۰۳میلیارد فوت‌مکعب در روز (Bcf/ d) رشد کند که نسبت به پیش‌بینی پیشین این اداره مبنی‌بر افزایش تولید ۱۰۴ (Bcf/ d) افت کرده‌است. همچنین این اداره پیش‌بینی کرده‌است قیمت گاز طبیعی خشک در تابستان امسال به‌‌‌‌‌سبب افزایش تقاضا برای تهویه افزایش یابد. قیمت گاز طبیعی در هاب‌هنری برای نیمه دوم سال‌جاری میلادی به ازای هر‌میلیون واحد حرارتی بریتانیا (MMBtu)90/ 2 دلار افزایش یافته که از پیش‌بینی قبلی اداره اطلاعات انرژی یعنی ۱۵/ ۲دلار به ازای هر (MMBtu) بیشتر است. این بازوی نظارتی پیش‌بینی کرده‌است قیمت گاز در هاب هنری آمریکا در سال‌آینده میلادی ۳۰درصد افزایش یابد و به ۴۰/ ۳دلار در هر (MMBtu) برسد.
«آبنبات سعودی»
به گزارش رویترز، عربستان‌سعودی برنامه کاهش تولید خود را در نشست ۴ ژوئن مخفی نگه داشته بود؛ درحدی که برخی از اعضای اوپک‌‌‌‌‌پلاس در کنفرانس خبری پایانی از کاهش تولید عربستان مطلع شدند. عربستان‌سعودی بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت اوپک است و انعطاف‌‌‌‌‌پذیری زیادی برای افزایش یا کاهش عرضه دارد. هرچند از زمانی‌که عربستان برنامه‌های افت تولید را شروع کرده تاثیرات زیادی بر بازار نگذاشته است. عبدالعزیر بن‌‌‌‌‌سلمان وزیر انرژی عربستان پیش از این زمانی‌که تقاضای نفت تحت‌تاثیر رکود اقتصادی پایین آمده بود از «قدرت غافلگیری» برای مدیریت بازار استفاده کرده بود.
چند روز پیش از نشست اخیر وزرای نفت اوپک‌‌‌‌‌پلاس، بن‌‌‌‌‌سلمان به سفته‌‌‌‌‌بازانی که روی کاهش قیمت نفت سرمایه‌گذاری کرده‌‌‌‌‌بودند هشدار داد و در ۴ ژوئن از کاهش تولید یک‌میلیون بشکه‌‌‌‌‌ای عربستان خبر داد. او این کاهش تولید را یک «آبنبات سعودی» خواند. چهار منبع از کشورهای عضو اوپک‌‌‌‌‌پلاس به رویترز گفته‌‌‌‌‌اند که عربستان‌سعودی در جلساتی که از یک هفته قبل از ۴ژوئن در جریان بود، نامی از کاهش تولید نبرده و در کنفرانس خبری پایانی روز یکشنبه ۴ ژوئن جزئیات آن را اعلام کرده‌است. یکی از این چهار منبع به رویترز گفته که هیچ اطلاعاتی از کاهش اضافی تولید در جلسات به اشتراک گذاشته نشد تا کنفرانس خبری؛ که یک غافلگیری دیگری بود از سوی عربستان‌سعودی.»
عربستان‌سعودی اعلام کرد از ماه آینده میلادی دست به کاهش تولید ۱۰درصد از تولید روزانه خود یعنی یک‌میلیون بشکه می‌زند، اقدامی که عملا تولید نفت روزانه عربستان‌سعودی را به ۹میلیون بشکه در روز می‌رساند و احتمال کاهش تولید بیشتر نیز وجود دارد. در همین حین اعضای اوپک‌‌‌‌‌پلاس بر ادامه کاهش تولید تا ۲۰۲۴ به توافق رسیدند اما به هیچ کاهش تولید اضافی متعهد نشدند. اوپک‌‌‌‌‌پلاس نزدیک به ۴۰درصد از نفت بازار جهانی را عرضه می‌کند. البته در این میان امارات‌متحده‌عربی مجاز به بازتعریف و افزایش اهداف تولیدی خود در ۲۰۲۴ شد که به اختلاف بین این عضو و گروه اوپک‌‌‌‌‌پلاس نیز انجامید، بااین‌حال عربستان توانست نظر کشورهایی مثل آنگولا و نیجریه که به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری قادر به افزایش تولید نبودند را هم جلب کند و آنها به کاهش هدف تولیدی ۲۰۲۴ رضایت دادند.
- منبع خبر : دنیای اقتصاد
